اصلی ترین حالت بیش فعالی، بی توجهی کودک و یا بزرگسال به موضوعاتی است که باید به آن توجه داشته باشد. فرد مبتلا (کودک بعنوان مثال) ممکن است مشکل در گوش دادن به معلم داشته باشد و یا نتواند مطلب را بدرستی و راحتی دنبال کند. اتمام کارها نیز یکی دیگر از موارد ناتوانی فرد بوده و گم کردن و نیافتن لوازم شخصی نیز از موارد شایع این بیماری می باشد. بیش فعالان افرادی بسیاررویا پرداز بوده و مبادرت به انجام اشتباهات خیلی سطحی می کنند. کودکان مبتلا به بیش فعالی از انجام کارهایی که نیازمند توجه مداوم داشته باشد طفره رفته و خیلی سریع بی حوصله و کلافه می شوند.
دلایل بیش فعالی
کودکان بیش فعال از فعالیت کمتری در نقاطی از مغز که مسئولیت توجه را بر عهده دارند بهره می برند. به عبارت دیگر مغز کودکان بیش فعال نسبت به کودکان عادی از نظر توجه عقب مانده تر است. همچنین آن قسمت از مغز بیش فعالان که مسئولیت انتقال داده های عصبی را بر عهده دارد ساختار شیمیایی نامتعادلی دارد. دلیل این عقب ماندگی ها و بهم ریختگی شیمیایی دقیقا مشخص نشده اما نقش ژنها بدلیل ارثی بودن بیش فعالی در خانواده بنظر غیر قابل انکار است.
پیشگیری از بیش فعالی
از آنجا که بیماری بیش فعالی زمینه ژنتیک داشته راه پیش گیری بخصوصی موجود نمی باشد ,ولی در زنانی که در دوران حاملگی مبادرت به کشیدن سیگار ,استعمال دخانیات ومصرف الکل داشته اند ,بروز این بیماری در کودکانشان بیشتر بوده است. بنابراین رفتار های صحیح تغذیه ای و سلامت در دوران حاملگی شدیدا”مد نظر در پیشگیری ممکن ,از بروز این اختلال در کودکان است.
